87. சத்தைத்தரு பர்த்தித் திருமகன் ( முத்தைத்தரு )

(#** முத்தைத் தரு ) (* சாயி திருப்புகழ் ) (* திருப்புகழ்)

சத்தைத்தரு பர்த்தித் திருமகன் புத்திக்கிரை சித்திச் சுடரென
அன்புக்குரு வந்திங் குலகமர் கணம்போதும்
(2)

மக்கட் பிறவிக்குப் பிறவியின் ஏற்பட்டது நிற்பித் தருள்வதும்
முற்பட்டுசு..வர்கத் தமர்தலும் புவிகாண
(2)
(Music)

பற்றும்தளை நித்தம்முனைப்பொடு சற்றைக்கொரு பித்தைத் தருமொரு வட்டச்சுழல் துண்டித் தெகிரிட இனியோட
(2)

சித்தர் விரதத்தை அடவியில் உச்சிச்செயல் மிஞ்சத் தகுஅருள்
இஷ்டத்தொடு ரட்சித்தருள்வதும் வரும்நாளை
(2)
(Music)

தித்தித்ததை சித்தப் பரிவுற தந்தம்மனம் நைந்துத் துயரணை
திக்கற்றவர் நிற்கக் களியொடு எழுந்தாட
(2)

சித்துப்புரி பட்டப் பெரியவர் சித்துக் குபுசித்துக் குள்புகு
நித்ரப் பிரிவுற்று த்ரிகரண சுயமோத
(2)
(Music)
நெற்றிப்பிறை இட்டத் துளமிசை பித்துப்புகு பித்துப் புகுலகு
தித்திப்புடன் செய்யும் பொடியென அதுஊழை
(2)
கால்சற்றெழ கண்ணுற்றுலவிட பக்திக் கனியிட்டிவ் வுலகினில்
சத்துப்பட வந்துப் பிறவளர் பெருமானே
(2) 

சாயி ஸ்கந்த மூர்த்திக்கி - ஜெய் 

பொருளுரை

(1)

சத்தையே என்றும் தரும் பர்த்தித் திருமகன்

புத்திக்கு நல்லுணவாகக் கூடிய த்யானத்தில் சித்திக்கும் சுடர்போல

அன்பின் வடிவாக உலகில் வந்து இறங்கும் அக்கணநேரமே போதுமானது (எதற்கு?)

(2)

மனிதப் பிறவிகளுக்கு பிறப்பு இறப்பின் பாற்ப்பட்ட வினை விளைவுகளை நிறுத்தி அவர்களை தன் அருளால் விரைவாக சுவர்க்கத்தில் அமரச் செய்தலை புவிகாண

(3)

சற்றைக்கொரு தரம் பித்தத்தைத் (கலக்கத்தை) தரும் வண்ணமாக, சதா சர்வ காலமும் வட்டச் சுழலாகச் செயல்படும் பற்றுதல் / ஆசை எனும் பற்றும் தளை துண்டித்து எகிறிட , அகன்றிட

(4)

இத்தகு கருணைமிகு ஸ்வாமி சாயிபிரான் , சித்தர்கள் புரியும் விரதம் (ராஜ யோகத்தை ) அடவியில் முனிவர்கள் புரியும் தியானம் (உச்சிச்செயல்= உச்சியில் சுடர் வரச் செய்யும் செயல்) ஆகியவற்றையும் மிஞ்சத்தகுந்த திறனை வழங்கும் அருளினை தன்னிச்சையாகத் தந்து ரட்சித்தருளும் பொற்காலம் நாளை வரும்.(ப்ரேமசாயி அவதாரம்)

(5)

மனம்நைந்து துயரடைந்த திக்கற்றவர்களுக்கு ஊன்றுகோலாக உதவிக்கரம் நீட்டி, தித்தித்ததான அன்பமுதினை சித்தத்தில் பரிவுடன் சாயிபிரான் தந்ததால், அவர்கள் எழுந்து நிற்க மகிழ்ந்து ஆட

(6)

சித்தியடைவதற்காக மட்டும் உயிர் வாழும் வண்ணம் (காற்றை மட்டுமே ) புசித்து சாதனைக்குள் புகுந்து, அட்டமாசித்தி வசப்பட்ட (புரிபட்ட) உயர்ந்த நிலையை அடைந்தவர்கள் , சாயீசனின் அருளால் விழிப்பு பெற்று ( நித்ரப்பிரிவுற்று-அறியாமையாகிய தூக்க நிலை விடுத்து விழிப்புற்று) த்ரிகரணமும் சுயமோத ( சுயம் = தன்னியல்பு நிலை/ஆன்ம ஸ்வரூப /ஓம்கார ஸ்வரூபமாக)

(7)

நெற்றிப் பிறை இட்ட , உள்ளத்தில் பித்து (அன்பு) புகுந்த பித்தனாம் சிவ பெருமானின் அவதாரமான சாயீசன் புகுந்த உலகானது தித்திப்பதோடல்லாமல் , அவனருளானது நம் ஊழ்வினையைப் பொடிப்பொடியாக்கும்

(8)

குன்றாது வளர் சாயி பெருமானே நீ,

மெதுவாக (ம்ருதுவாக) நடை போட்டு, அமர்ந்திருக்கும் பக்தர்களை கண்ணுற்று அருள்கூற (தரிசனம் தர), அவர்கள் நெஞ்சில் பக்திஎனும் கனியினை ஊட்ட , இந்த உலகினில் சத்யம் நிலைக்க , திரும்பவும் வந்து பிறக்க வேண்டும்

_____________

சாயி நாம சங்கீர்த்தனம் 1

முதல் பக்கம்

87. Satthaith tharu (Mutthath tharu- Thiruppugazh)

Satthaith tharu Partthith thirumagan Buddhikkirai Sitthich chudarena

Anbukkuru Vandhingulagamar Kanam Podhum

Makkat Piravikkup Piraviyin Erpattathu NirpittharuLvadhum

Murpattu suvargath thamardhalum Puvi KaaNa

Patrum Thalai Nittham munaippodu Satraikkoru Pitthaith tharumoru

Vattach Chuzhal thunditthegirida Iniyoda

Sitthar Viradhatthai Adaviyil Uchchi cheyal Minjath thagu arul

Ishtatthodu rakshittharuLvadhum Varum NaaLai

Thitthitthadhai Sitthap Parivura Thandham Manam Naindhuth thuyaraNai

Dhikkatravar Nirkak KaLiyodu Ezhundhaada

Sitthup Puripattap Periyavar Sitthuk kupusitthuk kuLpugu

Nidhrap pirivutruth thrikaraNa Swayamodha

Netrip Pirai Ittath thulamisai Pitthup pugu pitthup pugulagu

thitthippudan Seyyum podiyena Adhu Oozhai

Kaal Satrezha Kannutrulavida Bhakthik Kaniyittiv vulaginil

Satthup-pada Vandhup Pira Valar Perumaane

Meaning

Just the moment – when the King of Parthi who always gives ‘Sath’ comes

to the world ,like the Luminous flame in the form of Prema that is the food

for Buddhi and that arises in Dhyaana – is enough for:

- Human beings (Devotees) to come out of the clutches of Birth-death

cycle inducing Maayaa , to place them in Swarga and for the enire

world to witness this miracle...!

- the clutches of desire that disturbs every other moment and always

lures the humans into the black-hole of maaya to get severed.

- the time to come soon in the form of Prema Sai Avathar, for Karunaa

Moorthy-Swamy Saayi to give easily , the skill of Siddhaas (Raaja

Yoga) and the skill of seeing Light at the Siras that Rishis aquire out

of Dhyaana in isolated Jungles.

- desolates who are depressed with sorrow and those who have none

to goto, to stand-up and dance in Joy, just because Sai had given

them the sweet nector-like Prema.

- those siddhaas who conquered all siddhis and who eat just air to live

only to perform Saadhagam, to come out of their slumberous sleep to

gain real awakening and identify themselves with Parabrahman and

OmKara Swaroopam..

When such a powerful Avathar of Sri Saayi, who is saakshath the Shiva

Swaroopam called Pitthaa (Mad with Prema) and one who sports Moon in

His forehead, happens , the world not only becomes sweet , the Bhava-

Maayaa of humans are shattered to nothing and they are released.

“Oh.. Sayi” Thee – One who always IS , one who always WAS and one

who always WILL BE (Growing) – Please take Avathar again as Prema Sai –

take a Slow walk – take a Gracious look at the devotees –feed their heart

with the fruit of Bhakthi and re-instate the Sathya in this world...!

SAI Skandha Moorthikki-Jai